نشریه تفکر سیستمی در عمل (Journal of Systems Thinking in Practice) یک مجله علمی و با دسترسی آزاد به زبان انگلیسی است. این مجله از آوریل 2022 با انجمن علمی مدیریت صنعتی ایران همکاری کرده است. برای اطمینان از کیفیت انتشار از یک سیستم بازبینی دوسویه کور استفاده می‌شود. همچنین از iThenticate برای جلوگیری از سرقت ادبی و اطمینان از اصالت نسخه‌های خطی ارسالی خود استفاده می‌شود.

اولین کنفرانس ملی تفکر سیستمی در عمل در سال 1398 به میزبانی دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد.  دبیران این کنفرانس از چهره‌های برتر کشور در این حوزه بودند: رئیس کنفرانس، دکتر علینقی مشایخی (استاد گروه مدیریت دانشگاه صنعتی شریف)؛ دبیر علمی: دکتر علیرضا پویا (استاد گروه مدیریت دانشگاه فردوسی مشهد)؛ دبیر اجرایی: علی سیبویه (دانشجوی دکتری مدیریت دانشگاه تربیت مدرس)

گروه پژوهشی تفکر سیستمی در عمل، به‌عنوان گروهی پیشرو در اجرای کیفی رویکردهای سیستمی در شرق کشور، با اتکا به نیروی انسانی متعهد و متخصص قصد دارد، با برگزاری دوره‌ها، طراحی بازی‌ها و انجام طرح‌های پژوهشی، تفکر سیستمی و ابزارهای آن‌را جهت بهبود تفکر، تصمیمات و مشکلات سازمانی توسعه و پیاده‌سازی نماید. همچنین به کمک تدوین کتب، مقالات داخلی و خارجی، تفکر و رویکردهای سیستمی را گسترش و ارتقا دهد.

کتاب تفکر سیستمی در عمل (اهمیت تفکر راهبردی) نوشتهٔ کریم رضائی‌زاده، مجتبی عسکری، علی محمودی و مهدی غظنفری است و نشر عطران آن را منتشر کرده است. این کتاب از سه فصل، فصل اول: نظریه های سیستمی فصل دوم: تفکر سیستمی سخت در مدیریت فصل سوم: مهارت های تفکر سیستمی تشکیل شده است.

کتاب «تفکر سیستمی برای تغییر اجتماعی: راهنمای کاربردی برای حل مسائل پیچیده، جلوگیری از عواقب ناخواسته و دستیابی به نتایج پایدار» نوشته دیوید پیتر استرو (2015) توسط علی اصغر سعدآبادی و ندا آرامی پور ترجمه شده و در انتشارات دانشگاه امام صادق (ع) منتشر شده است. 

کتاب «تفکر سیستمی: مدیریت آشفتگی و پیچیدگی؛ پلتفرمی برای معماری کسب و کار» با عنوان «Systems thinking : managing chaos and complexity : a platform for designing business architecture» توسط جمشید قراجه داغی نوشته شده و سهراب خلیلی شورینی به ترجمه آن پرداخته است. این کتاب توسط انتشارات سازمان مدیریت صنعتی در سال 1395 منتشر شده است.

چندین جریان در زمینه تفکر سیستمی فعالیت می کنند که دو مورد از آنها شهرت بیشتری دارند. اولی با عنوان پویایی شناسی سیستم شناخته می شود و نقطه کانونی آن در دانشگاه ام.ای.تی قرار دارد و افرادی همچون جی فارستر، پیتر سنگه، جان استرمن و دانلا میدوز، صاحب نام های این جریان هستند، دومی با عنواینی همچون طراحی آرمانی و برنامه ریزی تعاملی شناخته شده و توسط مولفانی همچون چرچمن، راسل ایکاف وجمشید قراچه داغی نمایندگی می شود. این کتاب در بخش مبانی ، دیدگاههای هر دو گروه را ارائه می کند اما در بخش ابزارها و روش ها، بر پویاشناسی سیستم ها تمرکز دارد.

ما می‌توانیم به پدیده‌های جهان با استفاده از دو نگرش ایستا و پویا نگاه کنیم. در نگرش ایستا به جهان در یک مقطع زمانی مشخص نگاه می‌شود. در نگرش پویا، به پدیده‌ها و رخدادها در طول زمان نگاه می‌شود. نادیده گرفتن پویایی ذاتی پدیده‌ها باعث گرفتن تصمیمات ضعیفی می‌شود که به جای حل مسئله، مسائل جدیدی را ایجاد می‌کند و به چالش‌های موجود پروبال می‌دهد.

کتاب سیستم و تفکر سیستمی (نظریه و عمل بنیادی) به این موضوع می‌پردازد که جامعه‌ی بشری از مراحل «پیشاصنعتی»، با محوریت «ماده»، و «صنعتی»، با محوریت «انرژی»، عبور کرده و به مرحله‌ی «پساصنعتی»، با محوریت «اطلاعات»، رسیده است؛ دورانی که در آن به جای «ماشین» عصر صنعتی، «سیستم» عصر پساصنعتی حاکمیت دارد. «ماشین» عصر صنعتی فقط شامل «سخت‌افزار» و فاقد روح بود و تنها با استفاده از انرژی کار می‌کرد. در صورتی که «سیستم» عصر پساصنعتی در کنار سخت‌افزار، شامل «نرم‌افزار» ــ به‌عنوان نوعی روح ــ نیز هست و علاوه بر انرژی، اطلاعات را نیز به روش‌های بسیار مؤثرتری از گذشته به‌کار می‌گیرد. مطالعه‌ی تاریخ نیز نشان می‌دهد تحولاتی که بشریت را به پیشرفت‌های حیرت‌انگیز امروز رسانده است، از زمان محور قرارگرفتن «انرژی» (عصر صنعت) شروع شده و با آغاز محور قرارگرفتن «اطلاعات» (عصر پساصنعت) به اوج خود رسیده است. (+)