انسان عصر ماشین برای تحلیل محتوای عناصردرونی جهان، در صدد تجزیه آنها بود. جزء نگری به منزله اساس این روش تجزیه مدار، از این اعتقاد بر می خاست که همه اشیاء، رویداد ها و خواص آنها، و حتی تجربه و دانش آدمی در مورد آنها، از یک سلسله اجزاء تفکیک ناپذیر و نهایی همچون اتمها، ذرات شیمیایی ، سلولها، ادراکات اولیه و ... تشکیل شده است.